Gisteren was het dan zover, mijn eerste skype intervieuw met een mogelijke host family.

Het is een gezin uit de randstad van Sydney, en hebben twee jongetjes; Nicholas van 3 en Patrick van 1. Meteen toen ik de brief las van dit gezin had ik er een goed gevoel bij. De brief was zo open en ieder gezinslid werd uitgebreid besproken.

Ik was zo zenuwachtig voor het gesprek, want ik wilde natuurlijk een goede eerste indruk achterlaten, en dat is best lastig als je niet in je eigen taal kunt spreken. Jodie, de host mom, en ik hadden gelukkig al heel wat heen en weer gemailt waardoor ik toch het idee had dat ik ze een beetje kende.

In de informatie die ik gekregen had van travel active (de organisatie die dit allemaal regelen) en smart au pairs (de partnerorganisatie in Australië) stonden tips hoe je je voor kon bereiden op zo'n intervieuw. Ondanks dat ik die allemaal gelezen had, had ik niet het gevoel dat ik voorbereid was.

Om 11.15 uur onze tijd hadden we afgesproken op skype. Nou ben ik nogal precies wat tijd betreft, dus ik zat om 11.10 uur al naar skype te staren. Toen eindelijk de inkomende oproep kwam werd ik alleen maar zenuwachtiger; dit was het moment van de waarheid. Gelukkig was de verbinding erg goed en kon ik Jodie en Chris duidelijk zien en horen. Ik herkende ze meteen van de foto's op hun profiel. Ik had geen idee hoe ik zou moeten beginnen en wat ik in hemelsnaam allemaal moest zeggen. Gelukkig nam Chris meteen het woord. Hij vertelde wat over hun gezin, over Australië, over wat de taken van de au pair zouden zijn en waarom ze graag een Nederlandse au pair willen; Jodie's familie komt oorspronkelijk uit Haarlem dus leek het hen leuk om een Nederlandse au pair in huis te hebben. Ook Jodie stelde me wat vragen over mijn ervaringen met kinderen, mijn studie en wat ik allemaal van plan was te gaan doen in Australië. Daarna nam Jodie me via de laptop mee op een tour door het huis en naar mijn misschien toekomstige kamer. Onderweg kwamen we langs Nicholas die lekker in zijn pyjama aan het spelen was terwijl hij Finding Nemo keek. Hij liet me meteen een paar van zijn auto's zien en leek heel erg enthousiast. Ik zelf had toen nog niet zo veel vragen omdat de brief al zo uitgebreid was en ik nog nooit een intervieuw gehad had.

Aan het einde van het gesprek vroegen ze of ik nog in contact was met andere gezinnen en dat zij de volgende dag nog een intervieuw hadden met een ander meisje, en daarna graag een beslissing wilden maken over wie hun au pair ging worden. Ik was zo enthousiast na het gesprek, ik zag mezelf daar al helemaal zitten en wilde heel graag gekozen worden.

Ik zou rond 12 uur een mailtje van ze krijgen, zodra ze klaar waren met het andere intervieuw, of ik het geworden was of niet. Ik was echt op van de zenuwen, ik heb niet meer bijgehouden hoe vaak ik mijn email heb vernieuwd. Toen ik dan eindelijk het beslissende mailtje binnen had durfde ik het niet meteen te openen maar ik was veel te nieuwsgierig.

We really hope you will join us in Sydney and become part of our family.

Many thanks,

Jodie, Chris, Nicholas and Patrick x

YES! IK GA NAAR SYDNEY