Hoi iedereen!

Allereerst, sorry dat ik zo weinig van mezelf heb laten horen. In het huis is geen wifi omdat Chris en Jodie altijd een abbonnement met data van hun werk hadden voor telefoon en ipad, en voor hun laptop gebruiken ze dan gewoon de hotspot. Vandaag zijn we naar de winkel geweest om een rekening te openen en een simkaart te kopen voor mij. Ik heb dus een nieuw nummer, die ik onderaan dit verhaal zal zetten. Ik heb enorm veel data (8GB!) maar daarmee gebruik ik ook mijn laptop en tablet. De man van de telefoonwinkel zei dat skype met video ongeveer 3x zo veel data kost als gewoon bellen zonder video, dus het lijkt me beter om dat maar even te doen en dan kijken hoeveel data ik over houdt. Misschien kan ik sommigen van jullie vanavond al bellen :)

Laat ik even bij het begin beginnen. Afgelopen donderdag was het zo ver; de grote dag van de reis was aangebroken. Ik vond het best wel spannend om 26 uur met mezelf opgescheept te zitten in een vliegtuig en over te moeten stappen in een land en op een vliegveld wat ik niet ken. En dan was daar natuurlijk het grote afscheid op Schiphol. We waren met veel op schiphol; Mama, leander, roos, opa en oma, nicole en Chandelle. Ik had verwacht dat ongeveer iedereen wel zou gaan huilen maar dat viel wel mee, waardoor ik me ook veel beter voelde. Toen ik jullie allemaal zo zag staan en zelf weg liep was het wel even moeilijk maar toen ik door de douane was voelde ik me weer prima en had ik vooral zin in het avontuur. Ik ben eigenlijk meteen doorgegaan naar de gate, om zeker te zijn dat ik op tijd was. Ik vloog met Emirates, wat wel bekend staat als een luxe maatschappij. De verwachtingen waren dus best goed. De eerste vlucht was van Amsterdam naar Dubai, waar ik dan over zou stappen. Het was echt een mooi vliegtuig, met van die cabines voor de businessclass mensen. Er zat niemand naast me dus ik had ruimte genoeg en twee dekentjes en twee kussens :). Iedereen had een mega tv scherm in de stoel voor zich, en een soort playstationcontroler om spelletjes op te spelen. De vlucht ging erg goed, ik heb een paar dutjes kunnen doen en films gekeken. En het eten was echt suuper lekker. Ik weet niet meer precies wat het was alleen iets met zalm en iets met kip en cheesecake als toetje. Je kon zelfs rode of witte wijn drinken als je wilde. Na ongeveer 6 uur kwamen we aan in Dubai, te laat.. Dus ik had nog ongeveer 2 uur om over te stappen. Het was eigenlijk echt heel overzichtelijk. We moesten eerst door security en daarna door naar de gate. De gate was in een andere terminal maar alles was er goed aangegeven. Je moest met de lift naar boven, daar in een trein/metro naar de andere terminal, weer met de lift en dan door terminal B naar C. Ik was op tijd bij de gate en na eventjes wachten konden we om 8:45 weer boarden voor het volgende vliegtuig. Voor zover ik wist zou er nog een tussenstop komen in singapore, maar op de bordjes bij de gate stond mijn vluchtnummer, en bangkok - sydney - christchurch. Eenmaal in het vliegtuig bleek dus dat we inderdaad een stop hadden in bangkok. Van dubai naar bangkok was ongeveer 6,5 uur (LANG LANG LANG) en eigenlijk hetzelfde als de vlucht naar dubai; een beetje slapen, veel films en series en lekker eten. Dit keer zat er wel iemand naast me dus het slapen ging wat lastiger omdat je niet echt ruimte hebt, maar ach op een gegeven moment val je toch wel in slaap. Eenmaal aangekomen in bangkok moesten we het vliegtuig uit. Ze zeiden dat we over 40 minuten weer zouden boarden, maar op de bordjes stond overal 20 minuten, dus ik voelde me een beetje opgejaagd. We kregen een blaadje met de tijd en plaats waar we moesten zijn, maar het was super onduidelijk allemaal. Er was niet echt een lange rij mensen die in dezelfde richting gingen dus ik moest het zelf maar uit zoeken. Mijn buddy uit het vliegtuig was ik ook kwijt. Dus uit pure wanhoop heb ik een van de medewerkers gevraagd waar ik heen moest, maar terwijl ik het haar vroeg dacht ik te zien waar ik moest zijn; punt is dat zij me dus totaal de andere kant op wilde sturen. Ik vroeg haar of ik niet de andere kant op moest en ze zei uuhm ja dat zou ook wel kunnen.... kortom, daar had ik dus niks aan. Ik ging uiteindelijk maar de weg die ik dacht en kwam goed uit (JEEJ) bij weer een douane en het ritueel begon opnieuw. Schoenen uit, losse artikelen in de bak, koffertje open, laptop eruit, laptop in een andere bak, door het poortje, schoenen aan, laptop weer in koffer, koffer dicht, paspoort bij de hand, losse spullen opbergen, super leuk allemaal. Toen moesten we een verdieping omhoog om vervolgens in de gate weer met de trap naar beneden te gaan naar dezelfde plek als waar we het vliegtuig uit gekomen waren, lekker handig allemaal.. Eenmaal weer in het vliegtuig was het laatste deel van de reis aangebroken, met als volgende stop SYDNEY! Het laatste stuk was weer hetzelfde saaie stuk als beide andere stukken.

Toen we ein-de-lijk geland waren kon de volgende stap beginnen, de douane. Je hoort altijd horrorverhalen over de bordersecurity hier dus ik hoopte maar dat alles goed ging. Er was een enorme rij voor buitenlanders, en er was een soort e-scanning paal waar het veel en veel sneller ging. Met mij nieuwe paspoort zou ik die moeten kunnen gebruiken maar ofcourse werkte het niet dus moest ik in die lange rij wachten. Na ongeveer een uur was ik dan eindelijk aan de beurt en het was ook zo weer voorbij. Hij scande mijn paspoort en zette er een stempel in and that's it. Ik had vanuit de rij mijn koffer al voorbij zien komen op de band dus ik wist dat ik daar niet meer op hoefde te wachten. Met mijn intens zware koffer liep ik door naar het punt waar ze vragen of je iets aan te geven hebt, liet mijn briefje zien en kon meteen doorlopen, waar Jodie, Nicholas en Patrick op me stonden te wachten.

LET THE ADVENTURE BEGIN

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

nieuw telefoonnummer:

+6143241332