G'day Mate!

Mijn laatste update voor jullie is nog niet zo lang geleden. Ik was van plan om ongeveer één verhaal per week te schrijven, maar in deze eerste week gebeuren zoveel leuke en nieuwe dingen dat ik dacht ik doe weer even een update!

Dinsdag was het tijd voor rijles. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten rijden ze hier aan de linkerkant van de weg. Voordat ik hier was, was erg zenuwachtig voor het feit dat ik in iemand anders z'n auto zou rijden, in een omgeving die ik totaal niet ken, met twee gillende kinderen én aan de andere kant van de weg! Toen ik hier eenmaal was werd ik alleen maar meer nerveus toen ik zag dat hun auto ongeveer 3 keer(!) zo groot is als mijn lieve kleine bakkie thuis, en die heuvels waar ik al eerder over schreef. Om 11 uur was voor mij een 2 uur durende rijles gepland bij een instructeur die al ervaring had met andere au pairs die moesten wennen aan de linkerkant van de weg. Hij had verschillende plaatjes op zijn laptop om me de verschillen te laten zien en een paar gevaarherkenning oefeningen te doen. Daarna was het echt tijd om te gaan rijden... Gelukkig rijden ze bijna allemaal een automaat hier, maar ook dat was nieuw voor me. Het begin ging prima eigenlijk, maar toen we de hoek om waren, de straat uit, kwam er een extreem hoge en steile heuvel.. Met een beetje extra gas kom je er wel, maar waar ik het meest bang voor was, was dat ik achteruit zou rollen als ik moest stoppen en weer aan zou rijden. De rij-instructeur vertelde me dat er in nieuwe auto's hier een soort systeem zit dat je wanneer je de rem los laat, zelfs op een steile heuvel, je vooruit gaat en niet terug rolt. Dit was erg geruststellend. Ik moest wat rondejs rijden door een woonwijk, eerst steeds linkse bochten en daarna steeds rechtse bochten. Daarna de eerste rotonde; eigenlijk heel makkelijk. Als je al aan de linkerkant rijdt is het heel logisch om ook de rotonde linksom te nemen. En stiekem had ik dat altijd al een keer willen doen. So far so good dus. De rij-instructeur was erg tevreden na de les, en in de middag ben ik meteen met Jodie naar nicholas' daycare gereden om nog wat meer te oefenen. Ook dit ging goed en ik ben helemaal blij dat het niet zo'n ramp is geworden als ik verwacht had.

Woendsdag was mijn eerste echte 'werkdag' voor zover je dat kan zeggen. Patrick is nogal eenkennig en hangt heel de dag aan Jodie. De eerste dagen raakte hij al in totale paniek als hij mij zag. Woensdag was de eerste dag voor mij en Patrick samen, dat kon dus een behoorlijk drama worden. We hadden een soort trick bedacht dat hij het afscheid niet zo zou merken. Patrick was met mij en Chris met iets aan het spelen, toen chris zachtjes soort van wegsloop zodat hij alleen met mij bleef spelen. Tegen de tijd dat hij doorhad dat chris er niet meer was waren ze al lang weg en kon ik patrick snel kalmeren. We hebben in de ochtend wat gespeeld met al zijn speelgoed tot het tijd was voor hem om te slapen. De afgelopen dagen heb ik hem ook uit z'n bedje gehaald na zijn middagslaapje, en dan begon hij meteen te gillen voor mama, die dan boven zat te wachten. Zo ging het vandaag weer, alleen was mama er dus niet. Gelukkig ging het snel weer over en was hij weer zijn blije zelf. In de middag zijn we naar de speeltuin geweest waar hij eindeloos wilde spelen. Op de terugweg van de speeltuin naar huis (wat echt een paar minuten lopen is) heb ik mijn eerste kangoeroe gezien! Om de hoek van het huis, in de bosjes sprong hij ineens rond. Helaas ging het te snel om een foto te maken dus jullie moeten me maar gewoon geloven :) Al met al een geslaagde dag dus.

Vanmorgen (donderdag) had ik de ochtend vrij en had ik voor mezelf een tripje naar de stad gepland. Ik kan natuurlijk niet in Sydney wonen zonder de Sydney Harbour en the Opera House te zien. Dus nadat we met z'n alle Nicholas hadden afgezet bij daycare ben ik met Chris richting de stad gegaan, want die ging daar werken. Hij kon me wat dingen vertellen over de gebouwen en wat de beste weg was om te lopen naar de harbour. Dus zo gezegd zo gedaan, ik heb een lekker stukje gewandeld en uiteindelijk terecht gekomen op de mooiste plek op aarde♥

Ik heb echt heerlijk genoten, zittend op een bankje met het zonnetje in mijn gezicht, van het prachtige uitzicht over de harbour met het opera house. Ook heb ik heerlijk als een tourist rondgelopen met m'n grote camera en overal touristen foto's van gemaakt. Ik zal weer een paar foto's toevoegen onder het kopje fotos.

Daarna was het weer tijd voor een middag met Patrick en we hebben heel erg veel lol gehad. Het is echt een heel erg leuk en vrolijk kind, en het klinkt raar want hij is pas 15 maanden, maar je kunt echt met hem praten. Als je iets tegen hem zegt van ga dit eens pakken, of we gaan nu daarheen, of kom eens hiernaartoe, dan snapt hij dat ook echt en gaat hij het doen. Super schattig mannetje.

Voor morgen staat de au-pair meet and great op het programma in de stad. Dus thee leuten met andere au pairs en waarschijnlijk dan nog wat rondwandelen in het centrum. Klinkt als een perfecte dag.

Ik weet niet wanneer het volgende verhaal komt, ik zal proberen wat langer te wachten ;)