Een fantastisch weekend & babyzwemmen

G'day mate!

Mijn laatste update is alweer bijna een week geleden. Het is lekker druk geweest in de tussentijd.

Woensdag was de eerste dag van Patrick weer in daycare, dit ging goed! Ik heb zelf niet zo veel gedaan die dag, wat thuis gerommeld, gepoetst en andere dingen gedaan die ik nog moest doen.

Donderdag waren de kindjes weer bij daycare, dus weer een vrije dag! Het zou een regenachtige dag worden dus ik had een tripje naar het Australian Museum gepland met een vriendin. Er waren veel opgezette dieren en skeletten van oude australische dieren. Ook was er een expositie van de beste natuurfotografen ter wereld, heel gaaf. Al met al een goede dag.

Iedere vrijdag is een speciale dag voor Jodie en de jongens, en dus ben ik iedere vrijdag vrij. Zo ook deze vrijdag, dus kon ik weer naar de Smart aupairs meeting in de stad. Er waren twee franse meisjes, en drie duitse meisjes, dus die trokken heel snel in groepjes met elkaar op en praatte in hun eigen taal. Niet zo heel gezellig dus. Gelukkig is een van de hostes een nederlands meisje die hier al een tijdje is, dus kon ik gezellig met haar kletsen.
Na de meeting ben ik met haar naar Watson's bay geweest om daar te wandelen en te genieten van het uitzicht. Die avond zou ik met Mackenzie uit eten gaan met echt 10 andere au pairs, die ik allemaal nog niet kende. Om een lang verhaal kort te maken was het een veel te grote groep om iedereen te leren kennen maar ik heb lol gehad met Mackenzie.

Zaterdag wilde Mackenzie en ik naar de dierentuin, maar het weer was erg wisselvallig en ik was niet van plan om bijna $50 te betalen om buiten in de regen te staan :). Dus we hebben besloten om naar het Sea Life Aquarium (binnen!) te gaan. Er was een deal om 5 attracties te doen; Sealife aquarium, sealife sancuary, madame Tussaud, the sydney tower eye (uitkijk plaats in de stad) en wildlife zoo, voor maar $70. Dat hebben we dus gedaan en we hebben nu een maand om alle andere activiteiten te gaan doen. Het aquarium was heel leuk, er waren natuurlijk veel vissen, twee grappige zeekoeien en haaien! Foto's zal ik weer toevoegen.

Zondag was ik weer met Mackenzie, en met Alina, naar coogee geweest voor het 'Taste of Coogee Festival' waar je allerlei eten en bier en wijn kon proeven. We hebben daar echt een heerlijke dag gehad, in de zon met een drankje luisteren naar de live band en gezellig kletsen. Omdat het festival echt naast het strand was zijn we ook nog naar het strand geweest, maar daar was het eigenlijk net wat te koud voor, maar we hadden lol anyway.

Gisteren was het maandag en weer tijd om te werken! Dit was mijn eerste maandag met allebei de jongens de hele dag. De ochtend ging verbazingwekkend goed! Nicholas heeft iedere maandag zwemles en dus moest ik met beide jongens naar het zwembad rijden, nicholas omkleden, en na de zwemles eerst naar een cafeetje voor een babychino en daarna weer naar huis rijden. Zelfs dit ging vlekkeloos! In de middag kwam buurmeisje Ashleigh spelen dus iedereen had lol met playdough. Nicholas was erg lief voor me, alleen niet voor zijn kleine broertje helaas. Hij bleef hem maar duwen/slaan/dingen naar hem gooien, heel erg zielig voor kleine Patrick. Behalve dat hebben we een hele leuke dag gehad! Ook kwam Hannah langs, een meisje van mijn leeftijd die hier in de buurt woont en al vaak op de kinderen gepast had. Ze kwam kennismaken met mij en met de kindjes spelen. Een heel leuk meisje dus ik ga zeker nog een keer met haar afspreken.

Vandaag is het alweer dinsdag, mijn dag alleen met Patrick. Nicholas is bij daycare nu en die moet ik vanmiddag op gaan halen. Patrick houdt heel erg van water dus ben ik vandaag begonnen met babyzwemmen met hem. Hij vond het echt zo leuk! In het begin was hij erg verlegen en clingy as always, maar na ongeveer 10 minuten kwam er een klein lachje en durfde hij wat meer. Als laatste mogen ze dan over zo'n drijvende plaat lopen en eraf springen zodat de ouders ze opvangen, dat was echt zijn favoriete ding. De lerares zei misschien moet je zijn handje vasthouden als hij het eng vind maar hij ging er meteen vandoor! Heb nu al weer zin in volgende week. Vanmiddag gaan we dus Nicholas ophalen van daycare, dat wordt de eerste keer dat ik hem alleen op haal, en waarschijnlijk gaan we daarna naar de speeltuin of zo.

So far deze update, ik zal fotos toevoegen, en ook nog van vorig verhaal want die ben ik vergeten.. Als ik nu naar buiten kijk is het heerlijk zonnig weer, en het is heel gek om me voor te stellen dat jullie nu slecht weer en herfst krijgen, terwijl de lente/zomer in gaan.

Settling in

Goedemorgen iedereen!

Tijd voor een nieuwe update, de tijd vliegt. Aanstaande zaterdag ben ik hier alweer twee weken!

Iedere vrijdag ochtend organiseerd Smart Au Pairs (de organistie hier) een meeting voor au pairs in de stad. Iedereen die wil kan komen om nieuwe mensen te leren kennen, wat te kletsen, vragen te stellen en koffie te drinken. Afgelopen vrijdag ben ik daar voor het eerst geweest. Er waren geloof ik 8 andere au pairs, die toevallig ook allemaal rond dezelfde tijd zijn begonnen als ik. De meeting zelf was niet echt heel boeiend, we kregen wat informatie maar die info had ik van de organisatie in nederland ook al gehad. Na de meeting ben ik met een paar meiden de stad verder ingegaan om te lunchen. We zijn naar Max brennan geweest, waar je eigenlijk alleen chocolade kunt krijgen. Ik zal weer wat foto's toevoegen om jullie jaloers te maken :). Na de lunch is iedereen naar huis gegaan en heb ik met een paar van de meiden afgesproken om die avond op stap te gaan. Er is iedere week een pubcrawl, waar je dan voor betaald en dan met een hele grote groep langs 4 kroegen gaat, waar je in iedere kroeg een gratis drankje krijgt. We hebben maar 3 van de 4 kroegen meegedaan, maar we hebben echt een hele leuke avond gehad. Helaas was ik op de terugweg naar de bus een beetje verdwaald dus had ik mn bus gemist.. Maar ach, die fout maak ik nu niet meer.

Zaterdag had ik niet echt iets gepland staan dus ben gewoon thuis geweest met het gezin. In de middag moesten ze naar wat winkels, dus gingen ze naar een groot winkelcentrum in de buurt. Ik ben mee geweest en heb wat rondgewandeld en wat winkeltjes bekeken terwijl zijn hun boodschappen deden. Dit was eigenlijk best wel leuk om gewoon een beetje rond te lopen en wat winkeltjes in te lopen als je daar zin in hebt. Ik had nog wat dingetjes nodig dus die kon ik daar meteen halen. EN ze hadden een dierenwinkel met puppies! Echt heel zielig maar wel mega schattig en het zeker waard om een paar keer langs te lopen. Een prima dag dus.

Zondag waren er wel plannen. Chris moest helaas in de ochtend weer op zakenreis tot aanstaande vrijdag. Ik en Jodie gingen met de jongens naar het strand om wat vrienden van haar te zien. Het was echt heerlijk weer en ik heb genoten van mijn eerste ochtend op een aussie strand. Ik weet zeker dat ik nog veel tijd op de stranden door zal brengen

Vanaf maandag was het tijd om aan het werk te gaan. In de middag was het tijd voor mijn allereerste middag alleen met de jongens. Met patrick gaat het steeds beter. Hij is heel erg clingy aan zijn moeder, maar zodra ze er niet is vind hij het helemaal prima met mij. Nicholas daarintegen vind het vaak nog lastig. Er veranderd natuurlijk ook heel veel voor hem, zn vader is veel weg, mama gaat weer werken, ik woon ineens in huis, hij moet wisselen van kinderdagverblijf, en hij is pas 3. Daarom kan hij het me best wel een moeilijk maken. Zijn nieuwe trucje is om me gewoon te negeren wat niet altijd even handig is. De ene dag gaat beter dan de andere, maar ik voel me wel een sterk team met Jodie en Chris. Samen zoeken we naar goede oplossingen en kijken we hoe we het beter kunnen maken. Ik heb er dus vertrouwen in dat het in de komende weken helemaal goed gaat komen.

Gisteren was het Jodie nog vrij dus had zij de hele dag met Patrick, en dus was ik vrij. Ik ben met een leuk nederlands meisje naar een winkelcentrum geweest, waar ze de enige (!) H&M van australie hebben... Na het winkelen hebben we geluncht en koffie gedronken en tone was het alweer tijd om nicholas op te halen van daycare!

Vandaag is het woensdag en allebei de kinderen zijn naar het kinderdagverblijf. Vandaag is Patrick's eerste dag dus ben heel erg benieuwd om straks te horen hoe het gegaan is. Als beide kinderen daar zijn betekend dat dat ik vrij ben, dus had ik mooi tijd om jullie een nieuwe update te geven!

Hoe is het in Nederland? Is de zomer echt al voorbij? Is het geluid van Q-music al geraden? (ja zo, WAT WAS HET?) Hoe bevalt school/werk na de vakantie? Missen jullie me al? Nog meer belangrijk nieuws in nederland wat ik mis? Andere opmerkingen?

Ik wil alles weten haha

Liefs,

Iris

Rijles, babysitten en the operahouse

G'day Mate!

Mijn laatste update voor jullie is nog niet zo lang geleden. Ik was van plan om ongeveer één verhaal per week te schrijven, maar in deze eerste week gebeuren zoveel leuke en nieuwe dingen dat ik dacht ik doe weer even een update!

Dinsdag was het tijd voor rijles. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten rijden ze hier aan de linkerkant van de weg. Voordat ik hier was, was erg zenuwachtig voor het feit dat ik in iemand anders z'n auto zou rijden, in een omgeving die ik totaal niet ken, met twee gillende kinderen én aan de andere kant van de weg! Toen ik hier eenmaal was werd ik alleen maar meer nerveus toen ik zag dat hun auto ongeveer 3 keer(!) zo groot is als mijn lieve kleine bakkie thuis, en die heuvels waar ik al eerder over schreef. Om 11 uur was voor mij een 2 uur durende rijles gepland bij een instructeur die al ervaring had met andere au pairs die moesten wennen aan de linkerkant van de weg. Hij had verschillende plaatjes op zijn laptop om me de verschillen te laten zien en een paar gevaarherkenning oefeningen te doen. Daarna was het echt tijd om te gaan rijden... Gelukkig rijden ze bijna allemaal een automaat hier, maar ook dat was nieuw voor me. Het begin ging prima eigenlijk, maar toen we de hoek om waren, de straat uit, kwam er een extreem hoge en steile heuvel.. Met een beetje extra gas kom je er wel, maar waar ik het meest bang voor was, was dat ik achteruit zou rollen als ik moest stoppen en weer aan zou rijden. De rij-instructeur vertelde me dat er in nieuwe auto's hier een soort systeem zit dat je wanneer je de rem los laat, zelfs op een steile heuvel, je vooruit gaat en niet terug rolt. Dit was erg geruststellend. Ik moest wat rondejs rijden door een woonwijk, eerst steeds linkse bochten en daarna steeds rechtse bochten. Daarna de eerste rotonde; eigenlijk heel makkelijk. Als je al aan de linkerkant rijdt is het heel logisch om ook de rotonde linksom te nemen. En stiekem had ik dat altijd al een keer willen doen. So far so good dus. De rij-instructeur was erg tevreden na de les, en in de middag ben ik meteen met Jodie naar nicholas' daycare gereden om nog wat meer te oefenen. Ook dit ging goed en ik ben helemaal blij dat het niet zo'n ramp is geworden als ik verwacht had.

Woendsdag was mijn eerste echte 'werkdag' voor zover je dat kan zeggen. Patrick is nogal eenkennig en hangt heel de dag aan Jodie. De eerste dagen raakte hij al in totale paniek als hij mij zag. Woensdag was de eerste dag voor mij en Patrick samen, dat kon dus een behoorlijk drama worden. We hadden een soort trick bedacht dat hij het afscheid niet zo zou merken. Patrick was met mij en Chris met iets aan het spelen, toen chris zachtjes soort van wegsloop zodat hij alleen met mij bleef spelen. Tegen de tijd dat hij doorhad dat chris er niet meer was waren ze al lang weg en kon ik patrick snel kalmeren. We hebben in de ochtend wat gespeeld met al zijn speelgoed tot het tijd was voor hem om te slapen. De afgelopen dagen heb ik hem ook uit z'n bedje gehaald na zijn middagslaapje, en dan begon hij meteen te gillen voor mama, die dan boven zat te wachten. Zo ging het vandaag weer, alleen was mama er dus niet. Gelukkig ging het snel weer over en was hij weer zijn blije zelf. In de middag zijn we naar de speeltuin geweest waar hij eindeloos wilde spelen. Op de terugweg van de speeltuin naar huis (wat echt een paar minuten lopen is) heb ik mijn eerste kangoeroe gezien! Om de hoek van het huis, in de bosjes sprong hij ineens rond. Helaas ging het te snel om een foto te maken dus jullie moeten me maar gewoon geloven :) Al met al een geslaagde dag dus.

Vanmorgen (donderdag) had ik de ochtend vrij en had ik voor mezelf een tripje naar de stad gepland. Ik kan natuurlijk niet in Sydney wonen zonder de Sydney Harbour en the Opera House te zien. Dus nadat we met z'n alle Nicholas hadden afgezet bij daycare ben ik met Chris richting de stad gegaan, want die ging daar werken. Hij kon me wat dingen vertellen over de gebouwen en wat de beste weg was om te lopen naar de harbour. Dus zo gezegd zo gedaan, ik heb een lekker stukje gewandeld en uiteindelijk terecht gekomen op de mooiste plek op aarde♥

Ik heb echt heerlijk genoten, zittend op een bankje met het zonnetje in mijn gezicht, van het prachtige uitzicht over de harbour met het opera house. Ook heb ik heerlijk als een tourist rondgelopen met m'n grote camera en overal touristen foto's van gemaakt. Ik zal weer een paar foto's toevoegen onder het kopje fotos.

Daarna was het weer tijd voor een middag met Patrick en we hebben heel erg veel lol gehad. Het is echt een heel erg leuk en vrolijk kind, en het klinkt raar want hij is pas 15 maanden, maar je kunt echt met hem praten. Als je iets tegen hem zegt van ga dit eens pakken, of we gaan nu daarheen, of kom eens hiernaartoe, dan snapt hij dat ook echt en gaat hij het doen. Super schattig mannetje.

Voor morgen staat de au-pair meet and great op het programma in de stad. Dus thee leuten met andere au pairs en waarschijnlijk dan nog wat rondwandelen in het centrum. Klinkt als een perfecte dag.

Ik weet niet wanneer het volgende verhaal komt, ik zal proberen wat langer te wachten ;)

De eerste dagen

Mijn eerste indruk van Australië was; wow wat zijn er veel heuvels en bergen. Natuurlijk weet je dat nederland een plat land is en dat waar je ook heen gaat, het altijd heuvelachtig zal zijn, maar ik had er niet echt bij stilgestaan. En het is steil, heel steil.

Het was ongeveer 20 minuten rijden van het vliegveld naar het huis. De reden waarom ik het huis niet kon bekijken op google streetvieuw is omdat het achter de straat ligt, laten we zeggen tegen de berg aan. Dus vanaf de straat rijd je naar beneden de garage in, en dan ga je met de trap verder naar beneden naar de keuken. De garage is dus óp de keuken. Vanuit de keuken kom je in de "eetkamer" of eigenlijk meer woonkamer. Er is ook een speelgedeelte met alle spullen van de kinderen. Als je rechtdoor loopt ga je richting mijn kamer. Ik heb een mega kamer, meer een mini apartement of zo. Er zijn twee grote kasten maar ik gebruik er maar eentje. Er is een kastje met een tv (die nog niet werkt maar dat komt), een lekkere stoel, een groot twee persoonsbed, een balkon met een geweldig uitzicht een een eigen en suite badkamer met wastafel, douche/bad en toilet. Beneden is de kamer van Chris en Jodie, de kamers van de jongens en een kleine badkamer.

Na de rondleiding door het huis was het tijd om wat meer kennis te maken met de jongens, met ze te spelen en om de kadootjes te geven die ik meegenomen had. Patrick vond de klomp slofjes echt fantastisch en Nicholas vond vooral de cars auto leuk. Hij vond de stroopwafels ook echt heel erg lekker, net als Jodie. Na de lunch ben ik begonnen met het uitpakken van mijn koffer. Hij was echt heel erg zwaar maar met het uitpakken realiseerde ik me dat er eigenlijk helemaal niet zo veel in zit dus ik was zo klaar.

De buurvrouw Sarah, een vriendin van Jodie, kwam langs met haar zoons Tom (5) en Jack (4) om met Nicholas te spelen. Ze is super aardig en het is fijn om haar altijd in de buurt te hebben als back-up. We zijn met tom en jack naar de speeltuin om de hoek geweest en toen naar hun huis om nog meer te spelen. Toen we daarvan terug kwamen was het al tijd voor de jongens om te eten. Na het eten gingen ze samen in bad, een boekje lezen en naar bed. Tegen die tijd was ik zooo moe van het reizen en zo, maar Jodie en ik hadden nog niet gegeten. Jodie had thais besteld waar we op moesten wachten. Het eten was echt heerlijk en daarna ben ik meteen naar bed gegaan omdat ik echt dood op was. Dit was om 20.00 uur en ik heb geslapen tot 8.00 devolgende morgen :)

Het was een erg leuke maar ook erg vermoeiende dag. Je bent continu bezig maar je doet eigenlijk niks. Een beetje zoals school haha. De kindjes moeten nog aan mij wennen, en ik aan hun natuurlijk, dat kan nog wel lastig worden de komende dagen en weken.

Zondag was het vaderdag in Australië, dus we gingen ontbijten met vrienden in een winkelcentrum. Het plan was om naar het strand te gaan maar het weer was niet goed genoeg. Daarna was het tijd om thuis wat te spelen met de kinderen. Na de lunch zijn we een stukje gaan wandelen, naar The Marina. Dit is de dichtsbijzijnde haven en het is echt prachtig daar. Chris en Jodie gaan daar vaak ontbijten in het weekend. Het is maar iets van 10 minuten lopen maar het ligt echt heel veel lager dan het huis dus het is erg steil naar beneden, wat betekend dat je daarna ook echt heel steil weer omhoog moet. En ik zal een ding zeggen; je wilt daar écht niet een dubbele kinderwagen met twee kids omhoog duwen.. Apart from that is het echt heel mooi daar. Na the marine zijn we nog naar de speeltuin geweest met Ashleigh (het buurmeisje van 8 en Nicholas' beste vriendin). Ashleigh is echt super lief en blijkbaar vind ze mij ook super leuk, want dat heeft ze tegen Jodie verteld, heel schattig. Voor het avond eten zijn we naar 'The Club' gegaan. Het is een soort restaurant maar dan anders en Nicholas vind het fantastisch. Ze hebben daar zo'n grijpmachine die wij op de kermis hebben, maar dan met chocolade en wanneer je er een grijpt gaat het op een soort plaat en dan duwt het andere chocolade over de rand (dat is ook zo'n ding dat wij op de kermis hebben met die muntjes). Hij vind het echt geweldig en hij is er ook goed in. Na het eten was ik weer zo moe van de dag dat ik lekker in bed ben gaan lezen en vroeg slapen.

Vanmorgen zijn we naar een soort winkel gebied (geen winkelcentrum) geweest om voor mij een nieuwe simkaart te kopen en een rekening te openen. Dit ging allemaal goed en ik heb mijn nieuwe nummer onderaan het vorige bericht gezet. Hierna hebben we een kleine tour door chatswood gedaan en zijn naar het zwembad gereden voor Nicholas's zwemles. Hij kan nog niet echt zwemmen maar doet wel echt zijn best. En het ziet er schattig uit. Na het zwemmen gingen we naar een cafeetje voor koffie en een muffin voor Nicholas. Ze gaan altijd na het zwemmen naar de bakker of een cafeetje voor iets lekkers of een babychino. Een babychino is echt super leuk, het is een espressobekertje met melkschuim met een marshmellow erin en cacaopoeder on top. De kinderen hier vinden het echt geweldig. Eenmaal thuis hebben we nog wat gespeeld tot ashleigh uit school kwam en toen ben ik met haar en nicholas naar de speeltuin gegaan. Na de speeltuin was het tijd voor het avondeten en het bad-boek-bed ritueel. Nadat de kindjes eindelijk sliepen konden Chris, Jodie en ik eten, en nu zitten we lekker op de bank.

Jullie zijn nu weer helemaal bij! Omdat ik meer dan 300 berichten had de afgelopen dagen, kon ik niet op iedereen apart reageren, dus als iedereen nu weer bij is met de info over de afgelopen dagen kan ik gaan beginnen met iedereen op de hoogte houden :)

Ik zal wat fotos die ik gemaakt heb toevoegen onder het kopje fotos

Amsterdam - Dubai - Bangkok - Sydney

Hoi iedereen!

Allereerst, sorry dat ik zo weinig van mezelf heb laten horen. In het huis is geen wifi omdat Chris en Jodie altijd een abbonnement met data van hun werk hadden voor telefoon en ipad, en voor hun laptop gebruiken ze dan gewoon de hotspot. Vandaag zijn we naar de winkel geweest om een rekening te openen en een simkaart te kopen voor mij. Ik heb dus een nieuw nummer, die ik onderaan dit verhaal zal zetten. Ik heb enorm veel data (8GB!) maar daarmee gebruik ik ook mijn laptop en tablet. De man van de telefoonwinkel zei dat skype met video ongeveer 3x zo veel data kost als gewoon bellen zonder video, dus het lijkt me beter om dat maar even te doen en dan kijken hoeveel data ik over houdt. Misschien kan ik sommigen van jullie vanavond al bellen :)

Laat ik even bij het begin beginnen. Afgelopen donderdag was het zo ver; de grote dag van de reis was aangebroken. Ik vond het best wel spannend om 26 uur met mezelf opgescheept te zitten in een vliegtuig en over te moeten stappen in een land en op een vliegveld wat ik niet ken. En dan was daar natuurlijk het grote afscheid op Schiphol. We waren met veel op schiphol; Mama, leander, roos, opa en oma, nicole en Chandelle. Ik had verwacht dat ongeveer iedereen wel zou gaan huilen maar dat viel wel mee, waardoor ik me ook veel beter voelde. Toen ik jullie allemaal zo zag staan en zelf weg liep was het wel even moeilijk maar toen ik door de douane was voelde ik me weer prima en had ik vooral zin in het avontuur. Ik ben eigenlijk meteen doorgegaan naar de gate, om zeker te zijn dat ik op tijd was. Ik vloog met Emirates, wat wel bekend staat als een luxe maatschappij. De verwachtingen waren dus best goed. De eerste vlucht was van Amsterdam naar Dubai, waar ik dan over zou stappen. Het was echt een mooi vliegtuig, met van die cabines voor de businessclass mensen. Er zat niemand naast me dus ik had ruimte genoeg en twee dekentjes en twee kussens :). Iedereen had een mega tv scherm in de stoel voor zich, en een soort playstationcontroler om spelletjes op te spelen. De vlucht ging erg goed, ik heb een paar dutjes kunnen doen en films gekeken. En het eten was echt suuper lekker. Ik weet niet meer precies wat het was alleen iets met zalm en iets met kip en cheesecake als toetje. Je kon zelfs rode of witte wijn drinken als je wilde. Na ongeveer 6 uur kwamen we aan in Dubai, te laat.. Dus ik had nog ongeveer 2 uur om over te stappen. Het was eigenlijk echt heel overzichtelijk. We moesten eerst door security en daarna door naar de gate. De gate was in een andere terminal maar alles was er goed aangegeven. Je moest met de lift naar boven, daar in een trein/metro naar de andere terminal, weer met de lift en dan door terminal B naar C. Ik was op tijd bij de gate en na eventjes wachten konden we om 8:45 weer boarden voor het volgende vliegtuig. Voor zover ik wist zou er nog een tussenstop komen in singapore, maar op de bordjes bij de gate stond mijn vluchtnummer, en bangkok - sydney - christchurch. Eenmaal in het vliegtuig bleek dus dat we inderdaad een stop hadden in bangkok. Van dubai naar bangkok was ongeveer 6,5 uur (LANG LANG LANG) en eigenlijk hetzelfde als de vlucht naar dubai; een beetje slapen, veel films en series en lekker eten. Dit keer zat er wel iemand naast me dus het slapen ging wat lastiger omdat je niet echt ruimte hebt, maar ach op een gegeven moment val je toch wel in slaap. Eenmaal aangekomen in bangkok moesten we het vliegtuig uit. Ze zeiden dat we over 40 minuten weer zouden boarden, maar op de bordjes stond overal 20 minuten, dus ik voelde me een beetje opgejaagd. We kregen een blaadje met de tijd en plaats waar we moesten zijn, maar het was super onduidelijk allemaal. Er was niet echt een lange rij mensen die in dezelfde richting gingen dus ik moest het zelf maar uit zoeken. Mijn buddy uit het vliegtuig was ik ook kwijt. Dus uit pure wanhoop heb ik een van de medewerkers gevraagd waar ik heen moest, maar terwijl ik het haar vroeg dacht ik te zien waar ik moest zijn; punt is dat zij me dus totaal de andere kant op wilde sturen. Ik vroeg haar of ik niet de andere kant op moest en ze zei uuhm ja dat zou ook wel kunnen.... kortom, daar had ik dus niks aan. Ik ging uiteindelijk maar de weg die ik dacht en kwam goed uit (JEEJ) bij weer een douane en het ritueel begon opnieuw. Schoenen uit, losse artikelen in de bak, koffertje open, laptop eruit, laptop in een andere bak, door het poortje, schoenen aan, laptop weer in koffer, koffer dicht, paspoort bij de hand, losse spullen opbergen, super leuk allemaal. Toen moesten we een verdieping omhoog om vervolgens in de gate weer met de trap naar beneden te gaan naar dezelfde plek als waar we het vliegtuig uit gekomen waren, lekker handig allemaal.. Eenmaal weer in het vliegtuig was het laatste deel van de reis aangebroken, met als volgende stop SYDNEY! Het laatste stuk was weer hetzelfde saaie stuk als beide andere stukken.

Toen we ein-de-lijk geland waren kon de volgende stap beginnen, de douane. Je hoort altijd horrorverhalen over de bordersecurity hier dus ik hoopte maar dat alles goed ging. Er was een enorme rij voor buitenlanders, en er was een soort e-scanning paal waar het veel en veel sneller ging. Met mij nieuwe paspoort zou ik die moeten kunnen gebruiken maar ofcourse werkte het niet dus moest ik in die lange rij wachten. Na ongeveer een uur was ik dan eindelijk aan de beurt en het was ook zo weer voorbij. Hij scande mijn paspoort en zette er een stempel in and that's it. Ik had vanuit de rij mijn koffer al voorbij zien komen op de band dus ik wist dat ik daar niet meer op hoefde te wachten. Met mijn intens zware koffer liep ik door naar het punt waar ze vragen of je iets aan te geven hebt, liet mijn briefje zien en kon meteen doorlopen, waar Jodie, Nicholas en Patrick op me stonden te wachten.

LET THE ADVENTURE BEGIN

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

nieuw telefoonnummer:

+6143241332

De grote voorbereidingen

Vandaag over precies een week is de grote dag; de dag van vertrek.

Gelukkig was gisteren mijn laatste werkdag in de kraamzorg, waardoor ik me nu volledig kan richten op de voorbereidingen; en die zijn in volle gang.

Sinds afgelopen maandag hebben we een extra persoon in huis; namelijk mijn liefste vriendinnetje Nicole, die heel de week komt logeren en me met alles helpt. Vanaf vandaag zijn we echt begonnen met voorbereiden. Niet alleen voor de reis maar ook voor het feest van morgen! We hebben er een hele road-trip op zitten om alle winkels af te gaan voor boodschappen en spulletjes die we nodig hebben.

Na de boodschappen in de ochtend, was het vanmiddag tijd om te beginnen aan een heel ander avontuur,de koffer. Wanneer je een jaar weg gaat, opgesplitst in 6 maanden als au pair met een gewoon 'dagelijks leven' en ongeveer 5 maanden als backpacker waarbij je geen overbodige dingen mee wilt sleuren, is de koffer echt wel een dingetje. Hoe leef je nou een jaar uit een koffer die maar 30 kilo mag wegen? Bijvoorbeeld, hoeveel paar schoenen neem je mee? Nu staan er 6(!) paar schoenen klaar (sportschoenen, hakken, sneakers, slippers, open schoenen en laarsjes) wat erg veel lijkt voor in een koffer, maar aan de andere kant is het niet zo veel om er het hele jaar mee te doen..

Gelukkig heb ik voor het inpakken een super Personal Assistant; collie de koffer heldin.

Morgen is dus de dag van de eerste afscheidsborrel. Vrijdag is het bij mama en op zaterdag bij papa. Ik wil er geen groot feest van maken omdat ik dat niet nodig vind. Zolang er leuke mensen zijn wordt het toch wel gezellig, en natuurlijk heb ik alleen leuke mensen uitgenodigd. Daarom heb ik er wel super veel zin in om iedereen te zien, maar het zal ook wel een moment zijn om te beseffen dat ik echt weg ga, voor een heel jaar. Sommigen zal ik op de feestjes voor het laatst zien dit jaar, wat echt een hele rare gedachte is.. Ik heb me voorgenomen om niet te gaan huilen maar de vraag is of dat gaat lukken. Ik heb in ieder geval zin in een paar leuke avonden.

Het besef is er nog niet echt, maar ik heb er wel echt super veel zin in!

Nog 7 nachtjes slapen...

Yes! Een host family

Gisteren was het dan zover, mijn eerste skype intervieuw met een mogelijke host family.

Het is een gezin uit de randstad van Sydney, en hebben twee jongetjes; Nicholas van 3 en Patrick van 1. Meteen toen ik de brief las van dit gezin had ik er een goed gevoel bij. De brief was zo open en ieder gezinslid werd uitgebreid besproken.

Ik was zo zenuwachtig voor het gesprek, want ik wilde natuurlijk een goede eerste indruk achterlaten, en dat is best lastig als je niet in je eigen taal kunt spreken. Jodie, de host mom, en ik hadden gelukkig al heel wat heen en weer gemailt waardoor ik toch het idee had dat ik ze een beetje kende.

In de informatie die ik gekregen had van travel active (de organisatie die dit allemaal regelen) en smart au pairs (de partnerorganisatie in Australië) stonden tips hoe je je voor kon bereiden op zo'n intervieuw. Ondanks dat ik die allemaal gelezen had, had ik niet het gevoel dat ik voorbereid was.

Om 11.15 uur onze tijd hadden we afgesproken op skype. Nou ben ik nogal precies wat tijd betreft, dus ik zat om 11.10 uur al naar skype te staren. Toen eindelijk de inkomende oproep kwam werd ik alleen maar zenuwachtiger; dit was het moment van de waarheid. Gelukkig was de verbinding erg goed en kon ik Jodie en Chris duidelijk zien en horen. Ik herkende ze meteen van de foto's op hun profiel. Ik had geen idee hoe ik zou moeten beginnen en wat ik in hemelsnaam allemaal moest zeggen. Gelukkig nam Chris meteen het woord. Hij vertelde wat over hun gezin, over Australië, over wat de taken van de au pair zouden zijn en waarom ze graag een Nederlandse au pair willen; Jodie's familie komt oorspronkelijk uit Haarlem dus leek het hen leuk om een Nederlandse au pair in huis te hebben. Ook Jodie stelde me wat vragen over mijn ervaringen met kinderen, mijn studie en wat ik allemaal van plan was te gaan doen in Australië. Daarna nam Jodie me via de laptop mee op een tour door het huis en naar mijn misschien toekomstige kamer. Onderweg kwamen we langs Nicholas die lekker in zijn pyjama aan het spelen was terwijl hij Finding Nemo keek. Hij liet me meteen een paar van zijn auto's zien en leek heel erg enthousiast. Ik zelf had toen nog niet zo veel vragen omdat de brief al zo uitgebreid was en ik nog nooit een intervieuw gehad had.

Aan het einde van het gesprek vroegen ze of ik nog in contact was met andere gezinnen en dat zij de volgende dag nog een intervieuw hadden met een ander meisje, en daarna graag een beslissing wilden maken over wie hun au pair ging worden. Ik was zo enthousiast na het gesprek, ik zag mezelf daar al helemaal zitten en wilde heel graag gekozen worden.

Ik zou rond 12 uur een mailtje van ze krijgen, zodra ze klaar waren met het andere intervieuw, of ik het geworden was of niet. Ik was echt op van de zenuwen, ik heb niet meer bijgehouden hoe vaak ik mijn email heb vernieuwd. Toen ik dan eindelijk het beslissende mailtje binnen had durfde ik het niet meteen te openen maar ik was veel te nieuwsgierig.

We really hope you will join us in Sydney and become part of our family.

Many thanks,

Jodie, Chris, Nicholas and Patrick x

YES! IK GA NAAR SYDNEY